Yer yüzünün halifesi insan… Problemlerin merkezi insan…
Çözümün kaynağı insan…  Sevgi, saygı ve sorumluluğun merkezi insan… 
Kin, nefret, sorumsuzluk üreten insan… Ne yaptığını bilen insan…
Ne yaptığını bilmeyen… İmtihanından haberli olan veya haberli olmayan insan...
İlişkilerini “hüner” arayarak sürdüren, mutluluk aşığı insan…
İlişkilerini “kusur” arayarak sürdüren. kendine düşman insan…
“İyilikte” bendendir, “kötülükte” bendendir, diyebilen,  nefis terbiyesini tamamlayan insan… nefsine aşık, başkasına düşman insan…
Kısaca ilahi sorumluluk taşıyan  insan İlahi sorumluluktan habersiz ve şuursuz  yaşayan insan… 
İnsan olan yerde problem  vardır ama, insan olan yerde çözüm de vardır. Esas olan, çözüm üretmesini bilen insan olabilmektir.
Allah için düşünen beyin, Allah için çalışan  vücut,
Allah için duyan kulak, Allah için gören göz,  kısaca Allah için atan kalp,
Akıllara,  bildiğini Allah rızası  için kullanma emir veren cüzi irade, her probleme de çözüm üretir.
“Sadece beli bükülmüş ihtiyarlıkla,  ölümün çaresi yoktur.”
Bundan gayri her şeyin bir çaresi vardır.
Yeter ki biz çözüm üretmesini bilelim…
“Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?” emri gereği, bilenlere danışmasını bilelim…
Danıştığınız kimse sizi, “dinlerken dinlendiriyorsa” onun eteğine sımsıkı yapışınız. Eğer  onu dinlerken, sizi dikenlendiriyorsa,  kaçın kaçabildiğiniz kadar…
Çünkü her insanı etkileyen bir insan olduğu gibi, her insanın da etkilediği birileri  daima  vardır. 
Bu sağlıklı iletişim ve etkileşimin temel kuralıdır.
Hayat bu ya…  İmtihan bu ya…
Bazen memnun olmadığımız halde, mecbur olduğumuz ilişkiler karşımıza çıkar.
İşte çözüm üreten insanlar;
Mecbur olduğumuz ilişkileri nasıl, memnun olacağımız ilişkilere çevirebileceğimizi, bize anlatan veya gösteren insanlardır…
Eğer ve tabii  biz istersek...
Değilse kimse kimseye faydalı olamaz…
Bu cümleden hareketle varsa sorularınıza ve sorunlarınıza çözüm üretebilmeyi kendimize borç biliriz.Sorularınızı bekler sevgi saygı duyarım.